۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۷, یکشنبه


دیروز عینک ام شکست
و جهان چند لایه تار تر شد
و ادم ها چند درجه تیره تر
دست انداز ها از بین رفت
و قاب عکس تو بی کنتراست شد
حال عکس هایی که می گیرم
تیره و تار و راز آلود است
مردمان مدرن می گویند هنری تر
آنها جهان راز آلود را بیشتر می پسندند
زیرا در بین سیاهی وروشنایی عکس هایشان
بیشتر احساس امنیت می کنند
اما این جهان مه آلود و راز آلود چشمان مرا اذیت می کند
راه رفتن دشوار
موتروانی ناممکن
و تفاوت لباسهای یخنی فروشگاه ها دشوار می گردد
داکتر رفتم
تا دو سه درجه چشم به من دهد
که برگردم به جهان مستند
با نور و رنگ های شدید
جهانی پر از سنگلاخ ها و دست انداز ها
حال من تا فردا
منتظر چشمانم هستم
که جهان را ساده و روشن ببیند
و ببن نگاه راضیه و مرضیه
یک خط ساده بکشد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

دیدگاه