اسب دوانی در گراس لند

خوب، فرصتی است تا در این گیرودار کابل، به روزی که در گراس لند اسب دواندیم، نظری بیندازم:
بیرون از کمپ های توریستی طویله آسب بود، شما اگر می خواستید در گراس لند بگردید باید می رفتید و اسب کرایه می کردید و بعد از آن راهنما شما را به مقصد تان می رساند، برای توریستها چهار مقصد اسب سواری تعیین شده بود و شما می توانیستید به تناسب توانتان یک یا تمام مقصد را انتخاب می کردید ما ، سه مقصد را انتخاب کردیم که بر اساس گفته راهنمای مان پنج ساعت اسب سواری را در بر می گرفت، اول تپه ی بود که برفراز آن یک عبادتگاه بسیار ساده قرار داشت، مردم می رفتند و حسی از عبادت در بلندای تپه بهشان دست می داد، رفتن به عبادتگاه ساده علاوه بر آن حسی از آرامش و سکوت را نیز به آدم می دهد حتی اگر عبادتگاه جایی مثل مسجد نباشد.
مقصد دوم یک در یاچه کوچکی بود که برفراز آن دسته های از مرغ مهاجر پرواز می کردند و بر روی آن گله های از مرغابی شنا، وقتی کنار در یاچه رسیدیم چند خانم موتر سوار با لباسهای سنتی مغولی رسیدند که برای عکس گرفتن کرایه می شد، بعضی از زنان علاوه بر لباس بره ی نیز داشتند که برای زنان عکس گرفتن در لباس مغولی و در کنار آن برره خیلی زیبا می نمود.
مقصد نهایی ما، باز دید از یک دهکده واقعی مغولی بود، این دهکده هر چند دور بود اما جذابیت زیادی داشت بخصوص اینکه به ما گفته بودند شما می توانید در خانه ها بروید وچای بخورید.
به دهکده رسیدیم، دهکده شاید مثل دهکده های تمام جهان، امکانات کم بود و سرک اش خاکی اما مردمانش مهربان ، به خانه یکی رفتیم و چای و شیرینی آورد و بعد خدا حافظی کردیم، این خانه از ما پولی نگرفت اما شاید شرکتهای توریستی چیزی به آنان می دهد.
خوب این جاهایی بود که در گراس لند دیدم اما اسب سواری خودش داستانی دارد، اینکه در وهله اول راهنمای ماهر مغولی تان می فهمد که اسب سوار نیستید و بعد می آید و یاد می دهد که چگونه پایتان را در گره بگذارید و چگونه عنان اسب را بکشید تا راه برود، جالب اینکه وقتی دشت ندیده و اسب سوار نشده باشید و فکر کنید که چون مثلا فیلم خوب می سازید پس می توانید پنج ساعت هم خوب اسب سواری کنید! اما این اسب سواری شب نشان داد که چه بوده است، فکر می کردم که پیج بند بند بدن بر روی اسب شل شده افتاده است.