حقوق بشر در جهان امروز از ابعاد مختلفی مورد توجه قرار می گیرد و غیر از یک بحث علمی و اکادمیک بیشتر بار سیاسی دارد چه بصورت حقوقی و چه بصورت وضع قوانین و چه به شکل اجرایی ان . اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه اسلامی حقوق بشر در همین راستا قابل درک است.
اما هنرمندان به این چیزها توجهی ندارند و حتی شاید به این اعلامیه ها مراجعه هم نمی کنند زیرا تقلیل دادن حقوق بشر به این اعلامیه ها جفای بزرگی در حق آن است هنرمندان در متن جامعه زندگی می کنند و با پوست و استخوان خویش ناملایمات و نارسایی های زندگی انسان امروزی را حس و درک می کنند. و بعد با تمام دشواری به بیان آن ها می پردازند اینست که فیلم های تولید شده یا دسته بندی شده با موضوع حقوق بشر بسیار متنوع و گسترده است فیلم هایی که از بیان یک حس ساده انسانی شروع شده تا به بیان بزرگترین فجایع انسانی و جنگ ها منتهی می شود. امروزه جنگی در دنیا نیست که توجه فیلمسازان را به خود جلب نکرده باشد و فیلمسازان زیادی هستند که در متن این جنگ ها به جای ستایش و یا انزار از جنگ در جستجوی حقوق بشر هستند.
دیدن حجم عظیمی از این فیلمها نشان می دهد که هرچند سمت و سوی جهان امروز با جنگ تغییر زیادی کرده است ولی وجدان انسان ها مایل به هدایت این مسیر به سوی یک زندگی انسانی تر و قابل هزم تری است.
در افغانستان بعد از سال دو هزار و یک متاسفانه بحث حقوق بشر ماهیت سیاسی به خود گرفت و هیچ گاه مسیر درست خود را طی نکرد و برچسب های کوناگونی به ان خورد موافقان و مخالفان خودش را یافت و در مجموع موافقان عقب نشینی کردند و عاجز شدن از برداشتن این برچسب سیاسی از موضوع حقوق بشر در حالیکه به قطع می توان گفت که بیش از نود درصد فیلم هایی که در این سالها در افغانستان تولید شده است موضوع انها به نحوی مرتبط با حقوق بشر است و این فیلمسازان حقوق بشر را نه در اعلامیه ها و مواضع سیاسی طرفداران و مخالفین حقوق بشر بلکه در زندگی ادمهایی که هر روزه در سر سرکها با شکم گرسنه و دهان بسته راه می روند دیده اند.
جمع اوری اینهمه فیلم نشان می دهد که نیروی فکری حقوق بشر در افغانستان عظیم است و وجدان عموم مردم هنوز پیگری این مساله است.
barayat arzoyee mofaqiat mekonam aghay shafeyee.
پاسخحذفسپاسگذارم پویش عزیز
پاسخحذف